Een woord dat ik heel veel gebruik tijdens mijn yogalessen is ‘navoelen’. Na een beweging of oefening vraag ik mijn deelnemers na te voelen: even de ogen te sluiten, de aandacht naar binnen te brengen en vanuit open aandacht te onderzoeken hoe het lichaam reageert op de voorgaande beweging.
Vooral bij asymmetrische bewegingen is het dankbaar om na te voelen, omdat het verschil tussen de linker en de rechter lichaamshelft duidelijk waarneembaar is. Ook bij ademoefeningen reageert het lichaam duidelijk en is navoelen fijn.
Nu begrijp ik dat als je nieuw bent in mijn les, dit navoelen vreemd kan overkomen. Ik herinner me een deelneemster die nog niet zo lang bij mij op les zat. Ze had niet begrepen wat ik bedoelde met ‘Voel na’ en had het thuis opgezocht. Ze had het woord gegoogled. Omdat ze ervan uitging dat het Sanskriet was had ze ‘phoolna’ ingetypt en kreeg als betekenis; ‘flowering’.
Enthousiast vertelde ze haar bevindingen tijdens de volgende les en vroeg me of ik er meer over kon uitleggen. Nu was ík in verwarring en duurde het even voordat ik begreep wat ze bedoelde. Voor haar was het wel een tegenvaller, dat het niet een oude Indiase yogatraditie was, maar een heel gewoon Nederlands woord, navoelen.
Wel mooi te weten dat navoelen in het Sanskriet ‘flowering’ betekent. En dat is het natuurlijk ook: na een oefening kun je voelen dat je lichaam en geest tot bloei zijn gekomen.
